Budynek usytuowany jest w śródmieściu Katowic w pierzei (ciąg frontowych elewacji budynków ustawionych w szeregu po jednej stronie ulicy) ulicy Józefa Lompy, na rogu ulic Juliusza Ligonia oraz Powstańców, pobliżu gmachu Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego.
Został zaprojektowany w latach 1927/28 przez znanego Lwowskiego projektanta Tadeusza Michejdę, o powierzchni użytkowej 6880,00 m2, finansowany przez właściciela zamku pszczyńskiego oraz Syndykat Polskich Hut Żelaznych w Katowicach.
Gmach jest reprezentantem stylu charakterystycznego dla Polski czasu dwudziestolecia międzywojennego, który wraz z funkcjonalizmem tworzył obraz architektury modernistycznej II Rzeczpospolitej. Surowa architektura gmachu działa na widza bryłą, płaszczyzną i proporcją. Budynek i wystrój stanowi spójną całość, dającą wyraz ówczesnego myślenia o projektowaniu budynku z jednolitym stylistycznie wnętrzem i zewnętrzem. Jest to jedno z najlepiej zachowanych i najcenniejszych wnętrz katowickiej architektury lat dwudziestych XX wieku o widocznych wpływach art deco. Jest to nurt nazywany przez badaczy katowickiej architektury lat dwudziestych XX wieku „półmodernizmem”. Można go również określić jako klasycyzm poddany ścisłym rygorom architektury funkcjonalistycznej.
Obiekt został oddany do użytku w roku 1932, co wynika z dokumentacji archiwalnej. Jest to budynek jednobryłowy, częściowo o konstrukcji żelbetonowej, ściany i wnętrza wypełnione cegłą, częściowo podpiwniczony o czterech kondygnacjach naziemnych pełnych oraz z zabudowanym i czynnym poddaszem V piętra.
Z dniem 21 listopada 2011 roku Śląski Wojewódzki Konserwator Zabytków wpisał budynek do rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Śląskiego pod numerem A/355/11. Podkreślono, że wszystkie dotychczasowe działania podejmowane przez Spółkę uwzględniały wartość obiektu, a prace remontowe i konserwatorskie prowadzone były na wysokim poziomie i przyczyniały się do zachowania świetności budynku.
Więcej informacji na stronie: www.lompy14.pl